Met vallen en opstaan....
19 augustus 2018 - Ayen, Frankrijk
Vanuit een een zonnig Ayen Bonjour.....
Dinsdag werden we door Arie en Bernadette uitgenodigd om donderdag tussen de middag mee te gaan naar hun nieuwe uitdaging. (voor diegene die nog niet zo lang meelezen....Arie en Bernadette zijn al heel lang bevriend met Piet) De uitdaging deze keer is hun nieuwe huis....van nieuw kan je eigenlijk niet spreken want het dateerd uit 1750....ligt ongeveer 16km verderop boven op een berg...met uitzicht tot aan de Kilimanjaro zoals Arie zegt. Het is een magische plek met een krot wat een paleisje zal worden.
Ik had mn telefoon meegenomen om foto's te maken maar wat ik daar zag....pfieuw...een huisje wat net vrijgemaakt was klimop en rondom gemaaid een bankstel en ongeveer 20 volle vuilniszakken (daar waren ze 2 maanden mee bezig geweest) Toen we binnen kwamen viel onze monden open van verbazing....er was 7 jaar geleden iemand vertrokken uit zn ouderlijk huis, er hebben 4 generaties gewoond, en daarna is er niemand meer geweest. Het bed stond nog opgemaakt in de kamer...de kasten hingen nog vol kleding...in de keuken stonden de pannen nog op het fornuis pfff.....ongelooflijk!! Wat een bende en wat kunnen mensen allemaal bewaren zeg !?!?
Het is eigenlijk niet te beschrijven wat we daar hebben gezien ik was ook zo overdonderd van alles dat ik vergeten ben om foto's te maken. Maar goed....het ziet er nu niet uit maar ik weet zeker dat over een jaar of 2 staat daar een prachtig paleisje op die magische berg en kunnen Arie en Bernadette gaan genieten van hun iets rustiger leventje.
s'Avonds zijn we naar het dorp geweest en hebben daar tussen de Franse dorpelingen heerlijk gegeten, gedronken en genoten....in de maanden Juli en Augustus is er elke donderdagavond een markt waar de plaatselijke boeren hun waar verkopen. Je neemt dus eigen borden, glazen en bestek mee en koopt daar waar je trek in hebt een stukje vlees, vis of gevogelte, kaas, groente, fruit en je wijntje gaat met je vlees, vis of gevogelte naar de bbq en wacht totdat het klaar en peuzelt dat lekker op onder genot van een glaasje wijn. Heerlijk!!
Nu was het plan om morgen te gaan vertrekken naar Spanje en jullie voelen 't al aankomen....dat gaan we niet doen en ik zal uitleggen waar om niet.
Gisterochtend hebben Piet en ik een leuke wandeling gemaakt buiten om de camping heen...een km of 5 berg op en berg af. ....hebben daar aan bomen staat schudden en de pruimen kwamen naar beneden, heerlijk zoet. Aan de volgende bomen hingen vijgen....hmmmm jammie...heerlijk zoet. Piet en ik hebben genoten ook van het feit dat Piet totaal geen last had/heeft van zijn heup/knie klachten. (inmiddels al wat kms afgelegd hollend en fietsend)
We zijn bijna bij de ingang van de camping Piet probeert 3 kleine hondjes te ontwijken en ja hoor....hij stapt in een kuil en valt, nu gebeurt dat wel vaker dus ik keek er niet echt gek op, en rolt een stukje naar beneden de weg af. Hij probeert op te staan en grijpt direct naar zn borst pfff...dat was mijn schrik... oh my god....
Op dat moment rijdt Laura (dochter van Arie) voorbij met de vraag alles oké en ik zeg ja hoor niets aan de hand. Maar toen Piet op wilde staan was het niet oké en zwabberde hij naar de kant om in de berm te gaan zitten. Toen toch maar Laura gehaald. Aan de rechterhand van Piet, daar waar je pink begint, hangt een lapje vel/vlees naar beneden wat serieus diep is. Oké!!
Dat is dus een ritje naar het ziekenhuis in Brive geworden. Na 3 uur in het ziekenhuis stonden we weer buiten....ze hebben uit de wond nog een houtsplinter van 1cm breed 2cm lang gehaald daarna schoongemaakt 5 hechtingen gezet en een röntgenfoto gemaakt. De röntgenfoto was goed waarschijnlijk een paar ribben gekneusd. Een tetanusprik was niet nodig want na een testje bleek dat Piet nog genoeg antistoffen heeft. Et een tas vol pleisters verband en medicijnen zijn we weer richting camping gereden.
We blijven nu dus maar een paar dagen langer bij Arie en Bernadette staan en kijken hoe het verder gaat. Piet heeft vanacht redelijk geslapen.
Door al dat gedoe ben ik nu wel mn ontbijt op bed mis gelopen en hingen er ook geen ballonnen aan de ten 😅😅😅.....nou ja volgend jaar weer en nieuwe kans.
Enniewee....we zitten nu heerlijk onder de boom en genieten van het heerlijke weer.
We houden jullie op de hoogte...
Lieve groet
Piet en Von
gr; Jans en vaders
Maar eerst moet Piet snel weer herstellen van zijn ongelukkige val. Wel even schrikken zeg als je door 3 kleine hondjes onderuit gaat.Sterkte hoor Piet en doe het rustig aan!!Ook sterkte voor jou Yvon.
Groetjes van IJsbrand en Marian
Maar mooie foto,s fijn dat je ons mee laat genieten
Veel plezier en voorzichtig
Gr Joop en Joke
Weer zoals de voorgaande blogs met interesse gelezen maar wat er gebeurde met Piet dat is wel even schrikken hopende dat alles weer op zijn pootjes terecht zal komen De groetjes weer van Rinus.