Uitstapje....

Zoals vorige week al verteld gingen we deze week een paar dagen op stap. 

We zijn naar Pattaya geweest, een grote stad waar we allebei nog nooit zijn geweest maar wel de verhalen over hebben gehoord en gelezen.

Met een geleend rol koffertje , van Marian&Henk, gaan we woensdagochtend op stap. Met de songteaw (de plaastelijke bus foto volgt....) gaan we richting het kleine busstation in Rayong daar stappen we over op een ander songteaw die ons naar de busterminal net buiten Rayong brengt kopen een kaartje en vervolgens rijden we nog geen 10 minuten later weg....op naar Pattaya. We gaan met een minivan waar ongeveer 12 personen in kunnen en onderweg stopt het busje regelmatig om mensen uit en andere weer in te laten stappen. Als we Pattaya inrijden vraagt de chauffeur ons waar we precies moeten zijn dus ik (Von) zoek dat braaf op op m'n telefoon en laat hem dat zien .....hij kijkt maar snapt niet wat er staat....ondertussen staan we stil bij een soort van parkeerplaats waar verschillende songteaws en een hele rits brommerts (motorbike's) staan...de chauffeur vraagt aan iemand anders en ondertussen gaat mijn telefoon in de rondte en die en gene staan op m'n telefoon te loeren. De chauffeur heeft inmiddels een beslissing genomen en we moeten uit het busje...uhhh...oké...dus hup wij eruit met rol koffertje... Inmiddels heeft de chef van de brommertaxi mijn telefoon in handen en staat te loeren op het schermpje en komt met een idee hij gaat het hotel bellen....na 3x proberen is dat gelukt en voordat we het weten zitten we achter op een taxibrommert en racen we door Pattaya met al zijn taxi's, brommerts en bussen heen op zoek naar ons hotel. (Piet zit met een beetje ongemakkelijk achterop en ik houd met 1 hand de chauffeur vast en met de andere hand m'n helm bang dat ie anders van m'n hoofd waait.) Dat dat nog niet zo makkelijk is blijkt als we naar nogmaals 3x vragen en 2x het hotel bellen uiteindelijk bij het hotel aankomen.

Na het inchecken en inspectie van de kamer gaan we op stap...zonder kaart maar met de gps op de telefoon. Ons kent ons en dat hebben we ook weer in de praktijk gebracht....hihi.....dus lopen we kilometers, verschil tussen links en rechts af en toe niet weten pffff, voordat we op de plek zijn die we hadden bedacht en komen we op plekken die we eigenlijk voor de dag hebben ingepland hahaha.... Zo hebben we dus op dag 1 al de Big Buddha gezien in plaats van dag 2 of 3... Dag 1 hebben we dus heel veel gewandeld in de Thaise slakkengang, omdat je het anders niet volhoudt met de warmte die in de stad behoorlijk is en en blijft hangen tussen alle gebouwen. Uiteindelijk zijn we daar gekomen waar we naartoe wilden en op een terras belandt waar ze en koud bier hebben en waar wij mensen kunnen kijken. Top!!

Donderdag bij het ontbijt worden we vriendelijk onthaald door het personeel met de vraag of we goed hebben geslapen en wat voor soort ei we willen eten gekookt, gebakken of scrambled, dit zullen ze alle dagen volhouden.....

Ook krijgen we de vraag wat we vandaag gaan doen....en zoals altijd hebben we ons daar wel een beetje in verdiept dus we willen naar de Wooden Temple ook wel de Temple of Truth genoemd maar officieel The Sanctuary of Truth heet. 

Een tempel die in 1981 is gebouwd die Thaise houtbewerkers en waar geen spijker, lijm of wat dan ook aan te pas komt. Alles is en wordt met de hand gemaakt en met speciale hout verbindingen in elkaar is gezet... 

We krijgen de goedkeuring van het personeel en gaan op weg maar niet voordat we hebben uitgevogeld of het aan te wandelen is of niet ...de gps zegt dat het een kilometer of 8 is dus.....we gaan op pad (wel hebben we inmiddels ook een gewone kaart bemachtigd.)

We hebben de hele dag de tijd en wandelen op ons gemakkie de boulevard af en met een koffiestop komen we na een aantal uren aan bij een gigantisch groot winkelcentrum Terminal 21 waar er 2 heuse vliegtuigen voor de deur staan en je via verschillende gates naar binnen kan. Daar gaan we even afkoelen en wat eten...om vervolgens weer een blik op de te werpen hoever we nog moeten....op de hoek staat een songteaw en besluiten om daar in de stappen en zover mogelijk mee te rijden en het laatste stukje weer te wandelen.

Om een uur of half 3 zijn we aangekomen bij de Sanctuary of Truth we kopen een kaartje en krijgen een sticker op ons geplakt. En daar staat ie dan een inmens groot indrukwekkend gebouw van hout met uitzicht over zee.

We mogen na een half uurtje wachten naar beneden en aan het einde van de trap, die je langs kleine watervalletjes leidt, staat een meneer met een giga grote tas met daarin witte bouwhelmen iedereen moet een bouwhelm op....oké dat kan er ook nog wel bij ik (Von) loop al met een extra omslagdoek om omdat m'n knieën nog bloot zijn...en dan begint het kijken naar een inmens groot gebouw waar alles met de hand is gemaakt....elk beeld is uit hout gesneden en/of gebeiteld en...ze zijn nog steeds bezig om nieuwe dingen te maken of te restaureren de tempel staat aan zee en is dus onderhevig aan de weersinvloeden....Prachtig! Indrukwekkend!

Op de terugweg richting hotel belanden we in de Walking street met een grote hoeveelheid aan bars, restaurantjes, nachtclubs enz. met de nodige decibel aan geluid en daar drinken ons welverdiende koude biertje....

Vrijdag wilden we eigenlijk nog een tempel bezoeken maar het leek wel of dat het warmer was dan de voorgaande dagen dus na  een bakkie Thaise koffie (met melk en suiker) voor Piet en mij voor een icekoffee wandelen we op ons gemak naar het strand en gaan heerlijk op een ligbedje liggen met ons boek en ter verkoeling een verse kokosnoot....heerlijk.

En dan is het weer tijd om terug naar huis te gaan....klinkt dat he...naar huis hihi...Na de drukte van Pattaya, het laveren tussen de brommerts, taxi's en bussen om over te steken en altijd lawaai hebben we allebei ....oh heerlijk terug naar daar waar we wakker worden gefloten door de vogels en de wind door je haren voelt vanaf zee.....

Om een uur of 2 zijn we weer terug in ons huis in Rayong waar we op terras s' middags een biertje drinken met Henk&Marian en waar we verkassen terras om vervolgens bij hen mee te eten. Het was echt thuis komen dank Henk&Marian.....

Nu gaan we uitrusten en genieten van de stilte want de drukte zijn we inmiddels een beetje ontwent. Morgen komt Pon, onze massagemevrouw, voor onze wekelijkse massage en die heel wat de doen zal hebben om ons lijf weer een beetje soepel te krijgen...au au.....

Dikke kus en een warme knuffel voor jullie

Piet&Von